insanı yalnız kalabileceğine (bkz: cem adrian)dan daha iyi ikna edebilen filmdir. bunca zaman nasıl izlememişim bilmiyorum ve izler izlemez girdim entrymi. özellikle de (bkz: jakub gierszal) oyunculuğuyla beni benden aldı. o sapsarı saçlar bir anda siyaha boyanmış, mavmavi gözlere gölge düşmüş falan ama resmen döktürmüş. (bkz: vay anasını sayın seyirciler)
