yüzyıllar boyu sömürdükleri ülkelerden getirdikleri altınlarla inşa ettikleri aptal şehirleri dolaşmak. bilmem ne kilisesinin tavanındaki bi boka benzemeyen resimlere bakıp hayran olmak. sokaları sidik kokan ruhsuz şehirlerde şaraba ve müzeye yüzlerce euro bayılmak. italyan erkeklerine verip mutlu olmak.
bana barbar diyen bi millete aşina değilim. italyan kendi tarihine baksın, kendi yaptığı katliamlara ve sömürülere baksın. bir de bu şartlarda bu şerefsizlere hayran olanlar var ki onlar da kendilerine gelsinler. gerekirse macar ovasına otağ kurup vatikan'a el öptürmeyi biliriz bizz...
