hep insanlari ayiran özelliklere tutunalim he mi? iyiyi, güzeli gördügümüzde yüzümüzü cevirip aklimiza kötü seyler getirelim, basliklarimizi da ona göre atalim.
bu mudur yapabildigimiz, bu mudur elimizden gelen. sol frame'deki gerizekali basliklara baktikca icimi öyle bir karamsarlik sariyor ki, anlatamam. nasil bu hale geldik anlamiyorum.
neden gezicilerin agac sevgisini, gezicilerin hak arayisini, gezicilerin adalet dostu olduklarini göremiyoruz, anca düsmanligi görüp duralim aq.
git yine elestir, ama adam gibi elestir.
sonra gönül gözü, kalp gözü acik olmali diye tatava yapalim, oldu.
