Bim esnafı değildir.
Geçen bir cuma vakti -ayıptır soylemesi cünup ve akşamdan kalmayım- sırtıma hırkamı altıma polyester eşofmanımı geçirip, bime ekmek almaya gittim. iki blok ötede fırın var o derece üşengecim. Tam kapıya vardım, ütü masası reklam ilanının yanından mis kokan bime gircem. Kapı kapalı. O an dank ettim kafam. Bugün cuma. "Erken uyanın müminler."
(bkz: bu da böyle bir anım.)
