gelişmenin özünü kendinde arayan bir millet olarak buna ihtyacı yoktur japonların. kendi klavyesi kendi dil kodu vardır.
bir ingiliz bir kütüphaneye gider. bilmem kac yıllık kaynaklarını okur.
bir japon, bir çinli, bir arap hakeza.
bir türk kendi eserlerini öğrenebilmesi icin en az 3 alfabe bilmek zorunda.
kutadgu bilig in orjinalini al eline bakem. ne anlıycan.
latin alfabesine gectikte uzaya mı çıktık ?
daha Özal zamanına kadar alman malı karton makaslarını kullanırdık ilkokulda.
o meşhur marşta ördüüğümüzü söylediğimiz demiryollarını amerikan arabalarının üzerinde geçecekleri otoyolları yapmak icin söken latin alfabesiyle yazılmış kararnameleri biz çıkardık. japonlar değil.
kafa değişmedikçe istedigin kadar alfabe değiştir.
lafın kısası ha arap alfabesi ha latin alfabesi, tüm ülke olarak belli bir hedefe ortak olarak odaklanmadıkça bizden bir bok olmaz ama çok iyi kukla olur.
bugün rüzgar sağdan eser yarın soldan arada savrulup gitmişiz umrumuzdamı ?
japonlar kafayı değişti alfabeyi değil. ADamlar suçu dininde değil kendinde aradı. amerikada okuduğu okulda sınıfta kaldiği için harakiri yapacak kadar aynı hedefe odaklandı.