çocukluğumda 4 yılımı geçirdiğim bir akdeniz bölgesi şehri.
maraşın çok seveni yoktur, insanı olsun iç anadoludan bozma havası olsun itici gelir insanlara. neden bilmem ben çok severdim maraşı.
13 sene önce gitmiştim maraşa en son, burnumda tüter o çocuk saflığımda yediğim mis gibi dondurmaları, tarhanaları, firikleri, cevizleri...
keşke bir fırsatım olsa da yıllarca bahçesinde koşturduğum sitemize bir daha gidip bir yaz günü ağaçlarının altında uyuyakalsam.
