sadece genç olduğu için normal üstü bir öfke ve üzüntü yaratmış olmasına anlam veremediğimdir. 17 ya da 27 ya da 37, o dönemde pek çok devrimci insanın bedeni yok edilmiştir. diğerlerinin de pek çoğu başına gelecekleri bilseler de yollarından dönmemişlerdir. ve onlar da insandırlar; onlar da ağlamışlardır en az bir kere, onlar da gülümsemişlerdir mutlaka. bir sembol olarak anılmasını anlayabilsem de diğerlerinden daha fazla üzülünmesini anlayamam bu gence.
devrimci bedenler bir bir öldürülürken devrimci ruhun hiç öldürülemeyeceği düşünülüyordu ama bugünkü aktivistlerin sayısı göz önünde bulundurulduğunda yanıldıklarını anlayabiliyoruz erdalların, denizlerin, hüseyinlerin...
