dün sabah vardım sana eskişehir. osmangazi üniversitene kaydoldum. annemle beraber tabi, tek halledemem ben hiçbir işimi. öyle de garip bir insanım. her şey güzel, gezdim iki gün kendi çapımda. yanımda da çok yakın bir dostum ve annem. her şey güzeldi, mutluydum ta ki öğlen kalbime oturan bir boşluk hissine kadar. kalan sevdiklerim de gidecek buradan. adının aksine benim için yepyeni bir şehirde, yalnız başıma yeni bir hayat kuracağım, hayatımda ilk kez. özleyeceğim sevdiklerimi. bu boşluk hissi ne zaman geçer bilmiyorum ama... ben seni çok sevdim be eskişehir. hiçbir anımın olmadığı sende, ben onları, yani sevdiklerimi daha çok özledim. uzun lafın kısası, yıllar sonra geldiğimde sana, beni üzecek anılar olmasın etrafında. beni üzme sakın eskişehir. ben duygusal bir adamım.
