6 yıllık tıp okumak gibi bir eziyete katlanan biz insancıklara müstehaktır efenim.
Gündüzleri intörnlük çilesi,yani doktorluk + hemşirelik + personellik yapıyorum. boşluklarda ve akşamları zorunlu ihtiyacımın olmadığı her an ders çalışıyorum. sonra neden doktorlar mutsuz diyorsunuz. sosyal hayatım yok ki.
şartlar sizi zorunda bırakıyor bir şeylere. en azından türkiyede işler böyle. 6 senelik zorlu eğitim sürecinden sonra seni pratisyen yapıyorlar. zorunlu görev yapacaksın yoksa diplomanı vermiyorlar. 6 yıl okuyosun ama devlete 2 yıl doğu görevi yapmadan hak edemiyorsun. pratisyenken rüzgarda uçan yaprak misali nereye sürüklerlerse oraya gidiyosun. bazen uzmanı olmayan bir acile atıyorlar, bazen bir ambulansın içine. günde 200 hasta baktırıp aylık 3 bin lira maaş veriyorlar sonra doktor maaşı çok diyorlar bide dövüyorlar.
bende bari bir alanda spesifikleşelimde belki ordan bir cacık oluruz diyenlerdenim. asistanlık çilesini göze aldım yani. ancak çok bunalımdayım dostlar. keşke 6 sene önceye gidebilsemde hiç tıp yazmasaydım. ailenize eşinize dostunuza söyleyin. biraz yaşam sevinçleri varsa tıp yazmasınlar yoksa bende olduğu gibi yaşam sevinciniz kalmıyor.
