ayrı bir eve çıkana kadar hep onlarla oynanmaya zorlandım. ne hikmetse peşimi bırakmadılar hiç. kötü bile davransam hep sevdiler kızlarla evcilik, erkeklerle evin içinde top bile oynadım. kucağımda uyuyanı üstüme kusanı, yatağıma çişini yapanına, kadar anneleri çocuklarına kızmasın diye gizlice altlarını değiştirmişliğim bile var. o kadar sinir etmelerine rağmen asla kızıp vurmamışımdır şimdi hayret ediyorum. şimdi bizimkilerin yanına gittiğim zamanlarda pencereden çıkıp göz ucuyla bakıyorlar. ama şu var çocukları sevdiğim kadar annelerini sevemedim.
