edip cansever'in yabancılaşmayı en iyi anlattığı şiirlerinden biridir. çağrılmayan yakup'un içindeki o yabancılık duygusu şiirin ta başında kendini gösterir:
Ben, yani Yusuf, Yusuf mu dedim? Hayır, Yakup
Bazen karıştırıyorum
"ben ruhi bey nasılım" isimli şiirde de yukarıdakine benzer bir kısım vardır:
Baktım ki, ben Ruhi Bey
Nasıl olan Ruhi Bey
Daha nasılım
"Nasıl olan ruhi bey" kısmı elbette sarsıcı ama çağrılmayan yakup ve bu şiirle ilgili olarak ilk etapta birey ve onun uyumsuzluğu, ardından da yabancılaşması kendini hemen hissettirir. Kendi kendine "nasılım" diye soran biri bir yanıyla da kendini "şeyleştirme" durumunun içine sokar ve kendi kendinin nesnesi haline gelir. Öznesi, yüklemi ve nesnesi aynı olan bir cümledir bu artık.
