yaşadığım gerçektir. evin günah keçisiyim resmen, yaptığım bir kısım hatalar var tamam ama hayırsız evlat en çok sevilendir. anneler ve de özellikle babalar tarafından. üstüne üstlük aşırı sevgi ve ilgi gördüğü için laf eder bağırır çağırır anneye. rahat bırakın beni diye...
beni sallayan yok, bu yaşıma gelmeme rağmen halen yapılan tek şey var. hadi geç oldu git yat rapor, bilgisayırın karşısında ağaç kesildin, kalk iki yürü dışarı çık derler hatta kovalarlar. tabii ki benim iyiliğimi düşündüğü noktalar var da ben istemiyorum arkadaş dışarı çıkmayı. zorlamayın yahu zorla güzellik olmaz.
velhasıl-ı kelam annelerin yaptığı ayrım yadsınamaz bir gerçek.
