işte çocukken yaşanan bir mallık daha. vapura bindik bir gün babamla. konak tarafına geçeceğiz. sünnetlik kıyafet almaya gidiyoruz. neyse efem, en üst tarafa çıktık ben de vapurdan denize bakıyorum kafaüstü sarkarak, dalgalar vapurun ününden arkasına doğru kaydıkça ben vapuru gidiyor zannediyorum ama kafamı kaldırıp bakınca hala iskelede olduğumuzu görüyorum. ulan aşağıya bakıyorum gidiyoruz, yukarı bakıyorum duruyoruz. merak ya işte babama sorasım geliyor. ve aldığım cevap çok net oluyor...
- baba, vapur gidiyomuş gibi oluyo gel bak, ama şimdi be bööle bakınca gitmiyo ya aslında heh işte neden öyle?
+ lan eşek sıpası otur şurada aşağıya düşüp ananla papaz etcen beni!
