üniversite kazandığımda yaşadığım hadisedir. yaz tatillerini falan ayrı geçirdiğim olmuştu ama bu farklıydı.
sınava girdiğimde, öss birincisi olayım yine de asla istanbul yazmam, şehir dışına gidicem diyordum. şehir dışına gittim. öss birincisi de olamadık zaten. son iki üç gün içimi garip bir his kaplamıştı. gitmeden önceki son gece, başlamadan okulu bırakmayı bile düşünmüştüm.
gidince bu hüzün geride kalmıştı ama. birkaç ay keyfini çıkarmıştım özgürlüğün. zaten her kafama estiğinde geri de dönüyordum.
ama şöyle 1-2 sene geride kalınca artık kendini yabancı gibi hissediyorsun. tatilde eve geldiğinde evin diğer bireyleri sanki daha samimi, sen misafirmişsin gibi hissediyorsun. o çok kötü. o duyguyu yaşadığımda okula da, tahsile de, özgür hayata da lanet okumuştum.
