aradaki yaş farkı fazlaysa ilk başlarda problem olur ama erkek kardeş büyüyünce, hele bir de kafa yapısı ablası gibiyse süper olur. eğer siz 'abla gel pes oynayalım' dediğinde 'hadi aç oynayalım' diyen bir ablaysanız kardeşiniz sizi üniversite için şehirden ayrıldığınızda her gün arar 'abla ne zaman geliyosun, canım sıkılıyo benim kapatma telefonu' diye yalvarır. aranızda zaten kardeşlikten doğan bir çekim vardır, hem ailevi problemleri de en iyi anlayabilen o'dur. ablacık der, 'kanki naber' diye mesaj atar sizi gülümsetir zaman zaman. bazen sizi ilgi alanlarıyla bunaltır, başınızı yok balık avıydı yok antrenmandı diye şişirir ama yine de seversiniz, bıkmadan dinlersiniz. ailesine, ülkesine faydalı olsun diye etik değerleri öğretmeye çalışırsınız. bazen anneye 'keşke ablam annem olsaydı, sen beni hiç anlamıyosuun!' der gülümsetir. 'abla benim karnım acıktı' der yiyecek hazırlarsınız. şımartırsınız. kısacası biraz ablalık, bazen de annecilik ilişkisidir.
