verilen ayetlerden sadece maide 44 başlık ile ilgili.
ayet şöyle;
44 biz indirdik tevrat'ı, biz. iyiye ve güzele kılavuz var onda, ışık var. allah'a teslim olmuş peygamberler, yahudilere onunla hakemlik yaparlardı. kendini rabb'e adayanlarla ilim ve hikmette derinleşmiş olanlar da allah'ın kitabı'ndan korumakla görevli olduklarıyla hükmederlerdi. zaten onlar allah'ın kitabı'na tanıklardı. artık insanlardan korkmayın, benden korkun da ayetlerimi basit bir ücret karşılığı satmayın. allah'ın indirdiği ile hükmetmeyenler, kâfirlerin ta kendileridir.
burada net olarak şu ifadeyi bulursun "hüküm allahındır".
bundan sonraki soru şudur : allah'ın hükmü nedir?
burada kur'an haricinde bir cevap verebilmek mümkün değil. zira bizim inancımıza göre önceki kitaplar artık hükümsüz ve elimizde kur'an haricinde allah'ın bize buyurduğu ve %100 güvenilir başka bir hüküm yok.
kuran'da toplumun yönetimi ile ilgili bazı temel prensipler bulunur. bunlar hak adalet paylaşım eşitlik gibi kavramlardır. insan hakları, kadın hakları, evlilik, savaş hukuku gibi konularda da genel prensipleri çizer.
bu noktada gözden kaçırılan nokta şu;
bu prensiplerin hepsi sadece müslümanları bağlar. yani bu kurallar müslüman olduğunu kabul eden bireyleri bağlayan kurallardır.
bu durumda da müslüman olmayan bir kitleye bu kuralları uygulaması için baskı yapmak bizzat kur'an ile çelişir.
ayrıca şeriatın asıl kaynağı kur'an olması gerekirken şeriat ile yönetilen toplumların tamamında uygulanan yasa ve yasakların neredeyse tamamının kaynağı yine insanlar ve mezheplerdir.
sonuç olarak yazarın şeriat dediği şey ile kuranın şeriat dediği şey arasında çok fark var.
kuran şeriat derken allahın emir ve yasaklarını kasteder ama müslümanlık iddiasında ki egemenler şeriat derken emevi- abbasi geleneklerini hacı hoca takımlarının hükümlerini ve dine sonradan eklenen türlü hurafeyi kasteder.
kuran'da ki şeriat evrensel insan medeniyetinin ulaştığı genel prensiplerden hiç biri ile çelişmez.
Günümüzdeki hali ile şeriat ise medeniyetinin tam karşısında duran bir kavram.
