bir paulo coelho klasiği. okuduğum en güzel kitaplardan biriydi. ama simyacı, veronika ölmek istiyor, elif gibi kitapları okuyunca insan anlıyor ki paulo coelho kitapları hep birbirinin tekrarı gibi. koskoca yazara burun kıvırmak haddime değil ama çok farklı beklentiler olmasın hep içimizdeki kendimizi bulmaya çalışacak, kendimizi gerçekleştirmeye çalışacağız bu kitaplarda. aslında paulo coelho haksız da değil insanın hayat amacı nedir ki başka?
