Günaydın canım. 9 gibi uyandım. Ve başlamış Eylül. Öyle takvimler falan karar veremez Eylüle. Yalnızca gökler bilir. Bir ağlar, al sana Eylül. Ağustosun hükmünün kalmadığını ilan eder ve siler yaz güneşinin bütün parmak izlerini. Ve kabuğunu kaldırır yaralarımın. Bir damlası yeter çocukluğumu hatırlatmaya, bir damla anneme, bir damla yalnızlığıma derken sırılsıklam olurum. Daha da kurumam artık. Eylülse sana ne deme. Beni böyle yapıyor işte.
