En değerlik varlıklardan birinedir bu yazı. Sevgiyle, şefkatle yazmaktır. Erkek evlat gibi değildir kız. Çok daha duygusal, çok daha cana yakın, daha bir candandır. Sevgili kızım (iki kızıma da), sen belki bu yazıyı hiç okuyamayacaksın. Ama uğruna yaptığım fedakarlığı, neden vazgeçtiğimi hiç bilmeyeceksin. içimde olanları bir tek ben ve bir kişi daha bilecek. Belki büyüdüğünde anlatırım sana.
insanlara karşı her zaman dikkatli ol. Seni gerçekten sevenler ile, seviyor gibi görünenlere dikkat et. Dost diye, arkadaş diye yanına sokulup, sana zararı dokunacaklara dikkat et. En çok onlar tehlikelidir. 10 tane yalandan arkadaşın olacağına, bir tane candan arkadaşın, sırdaşın olsun. Babanın hiçbir zaman bir sırdaşı olmadı. Çünkü kimse onu anlamayacaktı. içinde yaşadıklarını kimse bilmeyecekti. O yüzden de içinde yaşadı, içinde sakladı her şeyi.
Sana hep "ya bir kereden bir şey olmaz" diyenlerden uzak dur. Çünkü, dünya artık eskisi gibi değil. Seni gerçekten çok seven birisi olursa, ona sarıl. Bırakma. Mutluluğu sahte sevgilerde arama, bir gün o seni bulacaktır zaten. Çok geç bile olsa. O zaman geldiğinde bunu anlayacaksın zaten.
Sen büyüdüğünde, ben belki görürüm, belki de toprağa karışır giderim. Kim bilir. Ama mutluğunu görmeyi çok isterim. Baban her zaman arkanda olacak ve her zaman seni koruyacak.
