istisnasız her şiirinde kendimi bulduğum, sanki beni dinleyip şiir yazmış gibi hissettiren, memleketimizin, kıymetini bilmediği ender insanlardan birisidir. her duyguyu nasıl bu kadar anlayıp, hissettirebilir bir insan, şaşırtır. şu şiiriyle de kadınlara ne denli önem verip, anladığını göstermiştir ;
'' kimi der ki kadın
uzun kış gecelerinde yatmak içindir.
kimi der ki kadın yeşil bir harman yerinde
dokuz zilli köçek gibi oynatmak içindir.
kimi der ki ayalimdir.
boynumda taşıdığım vebalimdir.
kimi der ki hamur yoğuran,
kimi der ki çocuk doğuran,
ne o, ne bu, ne döşek, ne köçek, ne ayal, ne vebal.
o benim kollarım, bacaklarım.
yavrum, annem, karım, kız kardeşim hayat arkadaşımdır. ''
