Bok vardı kadın olmak için gerekli olan şeyin meme olduğunu sanıyordum. Her güzel kadının memesi vardı. Memesi olmayanlarla konuşmuyor ve hatta onların yüzüne bakmıyordum. Üstelik daha memelerim çıkmamıştı. Her cümlede meme var ve ayrıca "meme çıkması" diye bir olay var ayıp bir şey değil.
Ben erkek çocuğu gibiyim ufak bir çıkıntı bile yok. Hatta çok iyi hatırlıyorum o ufak kafamla düşünmek zor olacak ki cinsiyetimin ne olduğundan emin değildim. Ama kadın olmaya karar vermiş olmalıyım ki sütyen almalıyız diye tutturdum.
Sokakta çizilmiş işe yaramaz tasolar dışında elde avuçta birşeyim yok. El mahkum gardiyanı karıştırmadan babaanneme anlatıyorum efendi gibi durumu: "sütyen takmadıkça büyümeyecek, erkek olmak istemiyorum.", sövüyor. Sinirlerini nasıl beş paralık ettiysem Çarşamba Pazarı'ndan ilk sütyenimi almaya gittik. Gözüm hep 90larda (fesat olunuz). Her kadınsı ve 90lık sütyene el attığımda enseme bir cüzdan yiyorum.
Pazarcı kadında pis sırıtıyor. Sigara içmekten ciğerleri ensesine gelmiş geberecek falan...
Aldı bana 75lik. Bir avuç bir sütyen. Hangi güzel kadında limon gibi meme vardır ki? Çok üzgünüm ama sonra hallederim bayram harçlıklarıyla diye avuttum kendimi.
Eve gelince sütyen takmak için akrobatik hareketler gerektiğini görünce kadın olmaktan vazgeçmeyi düşündüm. Henüz 10 yaşındayım geç sayılmazdı. Ayrıca ters giymiştim.
Neyse artık olan oldu hemen akşam olsundu yatıp kalktığımda sütyendeki boşlukları yeni ve iri memeler dolduracaktı nasılsa.
Uyanır uyanmaz baktım. Dolandırılmışız. Pazardan sütyen alırsak böyle olurdu. Ortada meme falan yoktu.
Sonra sorunun sütyende olmadığını ve benim aslında erkek olduğumu idrak ettim.
Ama Heidi'nin de memeleri yoktu. Hatta Peter ile fingirdiyordu.
Memeler kafamı hep karıştırdı.
Şimdi lanet olasıca çok istedim oldu olayına inanıyorum. Sütyensiz dışarı çıkamıyorum.
Tam 90lık. Zaptetmesi zor.
Yine de memesiz kadın güzel olmaz bence de.
