kendilerini modern dünyanın kucağına bırakmış olan insanlar tarafından hala amele işi olarak görülse de avrupa ve amerika'da insanların işe veya gezmeye giderken sıklıkla tercih ettiği yaşam destek ünitesidir.
türkiye'de hala bisiklet süren insana marslı muamelesi yapılıyor, hala insanlar bisiklet yollarını arabalarını park ederek, yürüyerek, hatta mangal yaparak işgal ediyor, hala sürücüler birkaç santimetre yanınızdan geçerek aldığınız bütün güvenlik önlemlerinin aslında bir dangalağın altındaki aracın sayesinde oldukça kolay bir şekilde hiçe sayılabileceğini hatırlatıyor.
beş yıldan fazla bir süredir yaşadığım istanbul'da yaklaşık üç aydır bisiklet sürüyorum ve yürüyerek gittiğim yerler artık bisikletsiz gidilemez statüsünde. severek gittiğim ve dinlendiğim yerler ise bisikletle çok daha güzel geliyor gözüme.
şimdiye kadar dağ bisikletini şehirde sürerek ona biraz haksızlık yaptığımı düşündüysem de geçen hafta sonu kendisini neredeyse hiç asfalta değdirmeden ormanlarda, dağ yollarında ve patikalarda sürdükten beri bir sonraki kampı iple çeker hale geldim.
günün bu saatinde sahil yolu ve parklar çok güzel oluyor, iyi sabahlar sözlük.
