oturuyorduk böyle kızılırmağın kenarında, daha bir aylık sevgiliydik. Ben daha ciddi düşünsem mi düşünmesem mi onu bile bilmiyorum, el ele tutuşmak doğru mu yanlış mı onu düşünüyorum hala.
Sonra omzumda hafif bir ağırlık kuş tüyü gibi.
Neydi bu saygı mıydı yoksa güven mi? Gelecek hayali ya da hasret miydi? Bir başın bir omuza yaslanması bu kadar büyük bir şey miydi de ben o gün bağlanmıştım ona? Hatırlamasaydım ne vardı.
Velhasılı odun değilseniz sizi karmaşık duygulara sevkedecek olaydır.
Ekleme: bir insanı unutursunuz, ona dair hissettiğiniz her şeyi hatta. Soyadını zor hatırladığınız zamanlar olur. Size sadece üç şey kalır, sizden eksilttikleri, ona yazdıkların ve birlikte yaşadığın keyifli hatıralar.
Birincisini tekrar tamamlarsın, ikinciyi istersen silersin, ama üçüncüyü söküp atamazsın yerinden. Ondan nefret etsen dahi tatlı hatıralar, tatlı hatıralardır. Mesele onunla olmaları değil, sende olmalarıdır.
