Artık bunalmış erkektir.
Koş koş koş, katettiğin mesafeye bakıyorsun, yokla var arası. Kendine bakıyorsun, eben sikilmiş, öfkelisin, sarhoşsun, ama yine de koşmaya hazırlanıyorsun.
Karşı tarafa bakıyorsun, gülümsüyor, ama daşşak geçercesine. Sen susuyorsun artık. "Hadi kaçıyorum bak gel. Geh, Geh olum muç muç muç" diyor aptal bir sırıtışla hala.
Arkanızı dönüp yürümeye başlıyorsunuz, ama koşmadan, emin adımlarla, yavaş yavaş. Ama içiniz acıyor, arkanıza baka baka yürüyorusnuz, her adımda bir parça kopuyor ama ışığa doğru gidiyorsunuz.
Kovalamıyorsunuz ama canınız yanıyor. Olsun bu da geçer.
