ilk çıktığı günden bu yana en kötü günlerimde, en mutlu anımda yanımda olmuş dergi. ailem gibi kabul ettiğim, en küçük detayına kadar tanıdığım karikatürist oluşumu. leman gibi kendini beğenmiş, ego manyağı ve burnu havalarda bir dergi karşısında yıllar yılı içtenliği ile gönülleri fethetti.
bahadır, selçuk erdem ve erdil yaşaroğlu gibi senelerdir eskimeyen ve türk mizahına kan katan abilerimiz şöyle dursun, kendileri gibi nice harika çizeri bünyelerine katmaktan geri de durmadılar.
ancak bugün buruğuz biraz, üzgün ve de çarpılmışa döndük. okumaya alıştığımız ve çok sevdiğimiz o çizerler artık penguen'de olmayacaklar, evlat acısı gibi koyuyor düşündüğümüz zaman. kabullenmesi zor ve yine tek kelime ile acı!
neşe kaynağımız ikiye bölünmüş durumda bugün. fakat kimsenin öldüğü ya da işini bıraktığı yok. sadece bir yol ayrımı bu, alışkanlıklarımızı bozacak da olsa. ,
