Liseye kadar kitaplığımda görüp el sürmediğim kitapları. Adında bir çekicilik vardı bu insanın ama Bilge, Karasu... Karasu; üzerine düşünülecek ne çok şey var, karasu, suyun kara olma durumu. Onunla "Oysa hiç değilse birkaçımız, biliyoruz ki birtakım dönülmez sanılan yerlerden her zaman dönülebilir; yeter ki durduğumuz yerden ileriye değil, ileriden, durduğumuz yere bakabilelim. Güçtür bu iş, ama olmayacak, yapılamayacak bir şey de değildir. Evet, hiç değilse birkaçımız bunu hala biliyoruz, daha unutmadık. Ama unutacağımız günler yakın gözüküyor." şeklinde tanıştım. Türkçe mana kazandı bu insanla. Kaybettiklerini bulmaya hazır insan .
