sözlükte benzerleri olan adam. tek farkı noam chomsky'yi milyonlarca kişi okuyor, benzerlerini biz okuyoruz.
ben de ne diyorsa kelimesi kelimesine katılıyorum sayın chomsky'ye. gelsin bizi de kendi gibi noam chomsky yapsın, yetiştirsin bizi.
severim kendisini zaten. hep onun gibi düşünürüm.
mesela sabah kahvaltı ederken mursi'nin ne kadar ulvi ve feyizli bir abimiz olduğunu düşündüm, öğlen otobüse bindim sisi'ye laflar hazırladım.. aşağılık adam. akşama doğru bir anda türkiye'nin mısır'a yarın sabah çöküp oraya yeniden kavalalı mehmet ali paşa'yı dikebileceği ve eski şaşaalı günlerimize dönebileceğimiz fikri geldi. cidden inandım buna.
hemen noam chomsky'yi aramak aklımdan geçti, ama numarasını bulamadım. sonra yine aklıma mursi geldi...
kahvaltıda o vardı, esra erol'da o vardı, telegol'de bile o vardı... onu seviyordum.
uyumuşum...
rüyamda beşer esad'ın taksim meydanında çırılçıplak toma kullandığını, insanımıza kahkahalarla kimyasal su sıktığını gördüm.
sonra birden mursi ve choamsky el ele gelip bu gafil adamı sırayla pataklamaya başladılar.
kefere layığını bulmuştu... mısır'a hareket ediyorduk ki ağlayarak uyandım... ustam dedim, ustam...
