aşk... neymiş bunu biraz önce öğrendim.öğrendiğimde artık çok geçti.geç kalmıştım olabildiğine geç hemde.biraz önce ayrıldık.önceki ayrılıklardan çok farklı ölümle sonuçlanan ayrılıklardan bile.ilk defa göz yaşlarımı tutamadım.onlar aktı ruhum aktı ben aktım gittim.şimdi soruyorum kendime neden daha önce sevdiğini anlayamadın.alışkanlıklarımdan olmuştun bunu şimdi fark ediyorum.sen beni değiştirmişsin bunu da şimdi fark ediyorum.bizimkisi severek ayrılmaktı.daha doğrusu aşk ile ayrıldık.anılar depreşiyor, alışkanlıklarımın krizi tutuyor.şuan sen oluyorum aslında. üvercinka,göğe bakma durağı,ben yine salağı oynayacağım,çaresizlik ve yalnız bir opera şiirleri beni eski günlere götürüyor. eğer sana aşık olduğumu bilseydim,senin benim içimde yeşerdiğini sarmaşık gibi sardığını bilseydim eğer her saniyemi değerlendirirdim seninle olabilmek için. artık çok geç bunu da biliyorum fakat sen bana aşkı öğrettin aşkım. unutamayacağım bir aşkı. senden sonrakilerde hep seni arayacağım hepsi bana seni hatırlatacak. aşkı da seni kaybettikten sonra öğrendim yani bir şeyi kaybetmeden değerini,anlamını bilemiyoruz.
