yaman adamdır şu samandan adam.
geleceğe korkuluk niyetine, tarla domatesi gibi patlamış kafasıyla, yüzünün kiriyle bir sağında, bir de sağının solu var.
eline mürekkep damlamış, büyük bir ihtimalle ölmüştür artık. her gece kendi reçetesine bakıp, "bugün kaç kere öldük?" hesabı yapar. muhtemelen yüzü akmıştır. "yüz akar mı?" demeyin. bir keresinde en sevdiği şarkıyı binlerce parçaya ayırıp tekrar birleştirmişti.
hep hayal kurdu bu adam. o yüzdendir hep geri koşması.
