23.
-
Yeşim
Kenarın taşı
Yeni yaratılmış Ademin
Zıtlık oluşturan kenarı, gülümserim
Ben, ayak ayak üstüne atmışım,
Gizemliyim,
Değiştiririm berraklığımı.
Öyle değerli ki!
Nasıl da cilalar güneş bu omuzları!
Ve kanserli solgunluklarıyla
Doğarsa
Yorulmak bilmez
Kuzenim ay
Sürükleyerek ağaçları
Çalımsı küçük yumruları,
Küçük ağları,
Saklanmıştır görme olanaklarım.
Bir ayna gibi parıldarım ben.
Bu aşamada varır damat
Aynaların efendisi!
Kendi kendisidir aradığı
Bu ipek paravanaların, bu
Hışırdayan teferruatların arasında.
Soluk alırım, ve ağzın
Peçesi kımıldatır duvağı
Gözümün
Peçesi
Gökkuşaklarının bir silsilesi.
Onun kadınıyım
Yokluğunda
Bile, dönenip
Dururum
Olanaksızlıkların kınında,
Bedelsizim ve sessizim
Bu papağanların arasında!
Ey gevezeler,
Ey kirpik denetçileri!
Salıvereceğim
Bir tüyümü, tavus kuşu misali.
Ey dudak denetçileri!
Bütün gün salınan
Avizenin
Kristallerini
Bir milyon cahile
Paramparça edecek
Bir sesi
Salıvereceğim
Ey denetçiler!
Ey denetçiler!
Ve erkeğin bir sonraki adımında
Salıvereceğim
Salıvereceğim
Erkeğin kalbi gibi koruduğu
Hafif mücevherli oyuncak bebeği
Dişi aslanı,
Banyodaki çığlığı,
Çukurların pelerinini.
[1962]
Sylvia Plath
