misafir gelince karşılamada şov yapması.
şov deyince kırmızı halı, etrafında borazan çalan orta çağlıları düşünmeyin. küçük bir şov yaşatan için alışkanlık, benim için utanma.
en küçük bir telaşta tepkileri, hal hareketleri dışarıdan gören için abartıdır. sanki miami de büyüdü adam. 60'ına yaklaştı bildim bileli aynı.
bide hep aynı hareketler, misafir geleceğinde pencere kenarına doğru oturur ve sürekli bi göz ucuyla dışarı bakar. sanki otoparkçı gelenlerin arabasını park edecek. ben fark edince o inanılmaz sahte diyaloglarımız başlar.
- baba erken daha gelmezler bu saatte.
+ ne gelmesi ben televizyon izliyorum, hem misafir mi gelicek ki bugün?
sanki sabahtan beri bekleyen biziz anasını satayım. hareketlere bak.
- evet baba akşam ali amcalar gelecekmiş (i. melih sırıtışıyla)
- öylemii, bana neden haber vermiyosunuz (bak bak hareketlere)
hemen üstünü başını fakir komşularının sezerciğin çeketini, fiyakaya bak diye eliyle silkelemesi gibi hareketler yapar. hiçte sıkılmaz arkadaş hep aynı. ve bi göz hala dışarıda. misafirler dışarıdan görünür.
- ciguli, ali amcanlar geldi kapıyı aç.
+ tamam baba.
ve her şey bu andan sonra başlar. ayağa kalkmış ve pencere kenarındaki koltuktan televizyon karşısındakine geçmiştir. gayet sakin bir şekilde televizyonu izler. annemle ben kapıdan misafiri karşılar ve salona yöneltiriz. başıma geleceği bildiğim için başım eğik bir şekilde kapıyı açarım. gayet sakin televizyon izleyen adam kafasını mirketler gibi bir anda kapıya çevirip elini dizine vurarak ayaklanır.
- evladım ali amcanlar gelmiş niçin haber vermiyosunuz? (tatlı bir şekilde yüksek sesle)
+ baba işte şey kem küm ... (yerin dibinde bir vaziyetle)
- niye söylemiyosunuz, ali bey kusura bakmayın.
+ az önce sen şey...
-tamam tamam, sen hala öpmedin mi ali amcanın elini! (tam eli öperken söyler bi de)
konu hal hatıra gelince babamın müthiş şovu fonda show must go on çalarak, benim bayrakları yarıya indirmemle biter.
