köylünün aç karnını doyurmadan cami inşaatına girişmesi, kilometre başına cami diken zihniyetin çanak tutmasıyla, bilinçaltı aşılamasıyla zuhur eylemiş hadisedir efenim. oysa çakıl taşı üzerinde namazını eda eyleyen bir peygamberin ümmetinin, peygamberinden fazlası nedir ki, namazını sarayda kılıyor deyu sormak gerekir. devlet masrafına bakmayacak, halkının en temel, çok temel ihtiyacını trilyon da olsa karşılayacaktır, eli mahkumdur. halihazırda var olan caminin yüz metre ötesine bir yenisini inşa edenece, bir okul dik bir zahmet de 60 kişilik sınıfta okuyacağına, 30 kişilik sınıfta okusun da bitlenmesin bari yavrucak, okuyup adam olmasını geçtim. hadi okumasın s.ktir et, bari hastalıktan gebermesin. köy başına hastane dikemezsin elbet, ama sağlık ocağının eksiklerini de köy başı cami dikmekten vazgeçerek karşılayabilirsin, pek mümkündür. bir köye diker, 4 köyden adam gelir kılar namazını ya da en basitinden temizinden toprak üstü kılar. şart necasetten taharet, banallikten değil. "yo yo, ben bu camide kılamiciim mon cher." açlıktan ağzın kokuyor lan! her neyse, sonuç itibariyle, doğrudur, aç da kalsa, okuyamasa da, hastalıktan kırılısa da, öncelik ibadetedir halkımızda. o bunu düşünemiyor, sen düşüneceksin...
