muhtemelen fakir ve eziyet görmüş bir çocukluk geçiren bazı kişileri, uzman olmadığı halde, bir köprünün nereye yapılacağına karar verecek kadar inşaat ve çevre mühendisi, hangi sanat eserinin "ucube" olduğuna karar verecek kadar "sanatçı" olmak gibi garabet işler yapmaya sevk eden ve egoizmle sendromdur.
bu kişilerin ortak özelliği, yetersizlik ve cahilliklerinin farkında olmamaları, her işte öne çıkmaları ve herşeyi bildiklerini iddia ettikleri, düşünce ve eylemlerinin mutlak doğru olduğuna inanmaları ve bu nedenle yalan yanlış da olsa çok seri karar alabilmeleridir. yanlış yaptıklarını hiçbir zaman kabul etmemeleri ve hatalarının kendilerinden değil, hep başkalarından kaynaklandığına inanmaları nedeniyle özeleştiri, utanma duygusu ve vicdan muhasebesi kavramından da habersizdirler.
bu sendromun görüldüğü kişiler, cahil, beceriden yoksun ve bilgisiz olmalarına rağmen, yaptıkları her işin ve sözün doğruluğundan ve başka hiç kimsenin kendisi kadar doğru düşünmediğinden emindirler. bu nedenle eleştiriye ve itiraza hiç katlanamazlar. onların gözünde eleştiri ve itiraz, ihanet ve hakaret ile eşdeğerdir.
öte yandan, bunların karşıt kutbundaki zeki, beceri sahibi ve bilgili kişiler ise, uzman olsalar bile, mütevazı bir karaktere sahip olduklarından "emin olamazlar" ve bu nedenle çekinik davranırlar, keşfedilmeyi beklerler ve bir türlü keşfedilmeyince kırılıp kendi kabuklarına çekilirler. böylece toplumsal hayat, ün, para ve iktidar sahibi olma konusunda yetenekli ama, kişiliği arızalı sendromla malul cahil, beceriden yoksun, bencil ve toplumun çıkarlarını önemsemeyen vicdansız kişilerin kontrolüne girer.
bu rahatsızlıkları olan kişiler, çıkar ve egoları için toplumu etkilemeyi iyi bilirler ve toplum için büyük tehlikedirler.
böyle rahatsızlıkları olanlarca yönetilen ve yönlendirilen bir toplumda adalet, barış, akılcılık ve kaliteli bir yaşam düzeyi tutturmak imkansızdır. bu hastalıktan muzdarip olanlardan kurtulmayı başaramazsak, toplum olarak geleceğimiz hiç parlak değildir.
,
