dizeleri ile hayata dair bir duruş, bir tavır sahibi olmak isteyenlere yol gösteren bir ismet özel yapıtı. sevdiğim diğer eserlerine haksızlık olmayacağını bilsem "baş yapıtı" ifadesini kullanabilirdim. öyle dizeler ki; bu iki dizeyi hayatında başarmış bir salyangoz artık omurgalı sayılabilir.
ancak bu şiirin adını verdiği kitapta bulunan diğer uzun şiirler açıkçası bana ulaşamadı. belli ki bir ironi yapıyor ama bu alıştığımız ismet özel gibi değil. örneğin "akla karşı tezler" deki gibi türk aydını ve modern insanla dalga geçme gibi bir durumu göremiyorum. zaman zaman şiir oluşunu sorguladığım metinler de var. ama neticede ismet özel yazmış haddimi aşmayayım.
madem ki türk insanının özüne dönmeden bir yer edinemeyeceği tezini şiirine konu etmiş, böyle güçlü bir tezin çığlığı ya da iniltisi en azından 12 eylül darbesinin beline beline vurduğu "Ils sont Eux" şiirinin gücüne yakın olmalıydı demeliyim en azından.
"of not being a jew" kitabı belki benim ulaşamayacağım kadar yüksektedir onu bilmem ama kitaba adını veren şiir enfestir.
ve son zamanlarda yeni şairleri okudukça görüyorum ki ismet özel'den sonra bütün şairler biraz ismet özeldir.
