insanın büyüdüğünü anladığı anlardan birini yaşatır bazen. tüm huyu, tüm düşünceleri, tüm yaşantıyı altüst eder.
yıllarca güvendiğiniz, bakış açılarına inandığınız insanların, sizi yalnızca bencilliklerinin bir parçası olarak kuklaya çevirdiklerini gördüğünüz an biter. yıllarca, "benim, hep ben" derler, ama sevdiğiniz insanlar olduklarından bu sizi rahatsız etmez. ne gün bu bencillikleri size dokunur zarar vermeye başlar, işte o gün görürsünüz.