enteresan bir türk alışkanlığı olup son harfi sessiz harf olan ve üç harften uzun birçok ismin sahibinin muhatap olduğu durumdur. bu kısaltmalar iki heceli biçimde ortaya konulur. bu konuda en bilindik örnek ibo* olsa da bu o harfiyle ismi kısaltma davranışına birçok isimde rastlanmaktadır. yine genellikle erkek isimlerine bu hareket uygulanır gibi gözükse de fato* örneğinde olduğu üzere kadın isimlerine dahi bu davranışın uyarlandığına zaman zaman rastlamak mümkündür. insanlara ismn ilk harflerinden sonrasını söylemek zor mu gelmektedir konuşulan harften tasarruf edip süleyman yerine sülo diyerek 4 harf kurtarmış olmak niyeti midir bu toplumsal hareketin ortaya çıkışı bilinmemektedir. üstelik ismi kısaltırken ismi o harfiyle kesip kısaltmak niyedir niçin bu eylemi gerçekleştirecek harf başka bir harf diil de o olmuştur; bunun dilbilimcileri tarafından yapılmı bir açıklaması mevcut mudur yoksa maksat ismi yuvarlamak bunun için de en yuvarlak harfi kullanalım gibi abuk bir mantık mı sözkonusudur? bu alışkanlığa katılmamış herhangi bir türk bireyine de tarafımdan rastlanmamıştır; ibrahimleri hemen herkes ibo olarak seslenmektedir; hatta malum şahsı çağrıştırmasına rağmen abdullahların kaderi de apo olmaktır. bizim bu kısaltma alışkanlığımız, en çok türk olmayan kişilerin türk isimlerini okumakta zorlanması hallerine çare olmuştur. örneğin utah jazz'lı mehmet okur, nba kariyeri başladığından beri hep memo olarak bilinip çağrılagelmiştir.
