sen, o ve diğerleri ya da tek kelimeyle özetleyecek olursam hepimiz, kimsenin bizi anlamadığını ve hayatımızdaki insanların yalancı, karaktersiz, çıkarcı ve bir çok tanımı etiketleriz. bu etiketleri her birimiz, çevremizdeki neredeyse herkese yapıştırırız. hepimiz birbirimizi bu etiketlerle tanımlarız. gariptir ki hiçbirimiz, kendimizi çıkarcı, yalancı ve bir cümleden öncekinde bahsettiğim tanımları kendimize koymayız. herkes kendini karakterli, doğru, dürüst, iyi, insanları anlayabilen, kimseyi üzmeye çalışmayan, herkese dostça yaklaşan, kimseyi rencide etmeyen, başkasının kusuru örten ve akla gelebilen olgun, yakışır hareketlerini yapan biri olarak görüyor... ki ne sen, ne o ne de başkası hepimiz bir şekilde ya yalancı ya çıkarcı ya bencil gibi birçok davranışını içimizde bir şekilde bir yerlerde ortaya çıkarırız. özetle başkalarının hataları var da benim hiç mi hatam yok deyip kendine bakmadan başkalarına laf söylemek de karaktersizlik değil mi?
