Genelde bizden daha mantıklı ve daha hoş konuşur ayrıca daha da düşüncelidir bu yüzden gerilmemize neden olur, sinir bozar. Yalnızlığı tam anlamıyla tatmış kişiler için olağan ve sevimli bir durumdur. Dışarıda sizi anlamayan o kadar çok kişi vardır ki yavaş yavaş içinize yönelirsiniz ve mutluluğu bu seste ararsınız. Ne kadar doğru olduğu tartışılır çünkü git gide yalnızlaşmaya, başkalarıyla birlikteyken onlarla konuşmak yerine iç ses ile konuşmaya başlarsınız ve özenle çevrenize bir duvar örersiniz, korunmak istersiniz belki de ama unutulmamalıdır ki kötü hissetmek, hiçbir şey hissetmemekten daha iyidir. insanız insan bu kadar basit işte mükemmel olmak zorunda değiliz hatalarımızla varız, iç sesimizle, dışarıdaki insanlarla birlikte varız.
