kendini müzik dehası gören, her müziği bir çırpıda çözüp iyi mi kötü mü anlayan ama iş dalga geçmeye, ortamda tutunmaya çalışan kafa adam olmaya gelince hiç acımadan çok değerli bir sanatçımızı bunu esprilerine alet eden zıpçıktılar.
Lan olum nasıl insanlarsınız ya? Topluca gidilen müzikli bir kafede ya da barda bu nevi şahsına münhasır ve taparak dinlediğim bir şarkıcının bir şarkısını duyduğunuzda içinizde kabaran o şebeklik, şaklabanlık maharetini çok merak ediyorum. Kimi kendini bilmez tv programlarında da rastladım böyle tiplere. Olur olmaz şarkıyı açıp kafa sallamalar, kendinden geçmeler falan. Ne lan bu. ibişler sizi. Zavallısınız lan hepiniz. Sen bu şarkıcımızla dalga geçince çok mu karizmatik olduğunu sanırsın, cakanı eline mum diye tutuşturup tahtarevallide boş olan tarafa oturtup fırlatırlar seni göğün altıncı katına, haberin olmaz. Sonra yere düşünce zırlayarak yanıma yanaşıp abi bana bi elma şekeri alsana diye paçamdan sıkıca kavrarsın. Gerçi pantolon bu, inince içinden ne çıkacağı belli olmaz. Dikkatli olmak gerek. Sonra yanındaki çıtırı da kaparlar, sen o kırmızı, yapışkan elma şekerini yerken. Burnundaki sümüğü de sil ama, iğrenç bu halin. Alternatif, gotik, yarrak, kürrek takılıp sonra bunları yaparsan dünyanın en beş para etmez insanısın demektir. Dağılın lan gözüm görmesin hiçbirinizi. Hee, unutmadan hepinize o çok sevdiğiniz şarkıcının şarkısı gelsin, gülün, oynayın zıplayın. Hadi bakalım. Allah belanı versin. Versin tabii.
