sade ama efsane bir film. starda bi kez daha izledik.
o kadar çok yazacak şey var ki. ama ben çağan ırmaka yürümek istiyorum. benim büyükbabam da küçük yaşlarda bulgaristandan göçmüş. onun annesi rahmetli büyük babaannem de hep oraları anlatırdı. bak bu yaşıma geldim, annem hala onlardan duyduklarını anlatıyor. annemde deli gibi bir özlem var hiç doğmadığı topraklara.
bilgisayar kursuna gitti, klavyeyi öğrendi anılarını yazıyor. sonra karagöz köyden akrabalarını buldu. bu yaz da götüremedim onu babasının topraklarına. inşallah bi dahaki yaz.
ben yaşamış gibi oluyorum her seferinde bu filmi izlediğimde. anneme de kıyamıyorum bu filmi izle diyemiyorum. çünkü rahmetli babasını, babaannesini hatırlayacak, hüngür hüngür ağlayacak. canı yanacak, özleyecek.
çağan ırmaka yürüyordum. adam ne yaşadıysa hiç unutmuyor. unutmadığını ne güzel anlatıyor. sade ve efsane bir film.
