insanın ebedi yalnız olduğu gerçeğini kesfini ve bundan dolayı yaşadığı düş kırıklığını ve yaşadığı ümitsizliği ammavelakin en katmerli karanlıklar içindeyken buna en ümitsiz bir şekilde taaruza kalkmasını anlatan bir sezen aksu şahaseridir. evet sezen aksu'nun yazip bestelediği, belki de tek iyi parçası olan (ki ben sezen aksudan nefret ederim) parçadır. sertap erener'in yorumladıgı en iyi şarkısı. gariptir sezen aksu daha üst seviyede işler yapacakken işi gücü koyvermiş daha üst seviyeye cikmasi gerekirken boktan boktan işlere girmiş, nitelikli iş yapacağina fason balon işlere gömülmüş yetmemiş lümpenlerin sesi olmus affedersiniz ücüncü sınıf bir seviyeye düşmüstür. bir de bunun üzerine cleopatraciliğa baslamistir. belki de bu eseri ou yeterince doyuma ulaştirmiş ve öylesine işler yapan yasayan ölüye döndürdü, belki de bu sorunun cevabini sözlerde buluruz kim bilir?
Anladım sonu yok yalnızlığın
Hergün çoğalacak
Her zaman böyle miydi bilmiyorum
Sanki dokunulmazdı çocukken ağlamak
Alışır her insan, alışır zamanla kırılıp incinmeye
Çünkü olağan yıkılıp yıkılıp yeniden ayağa kalkmak
Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbette
Bekliyorum bekliyorum bekliyorum
Hadi gelin üstüme korkmuyorum
Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbette
Bekliyorum bekliyorum bekliyorum
Hadi gelin üstüme korkmuyorum
Bulutlar yüklü ha yağdı ha yağacak üstümüze hasret
Yokluğunla ben başbaşayız nihayet
Bulutlar yüklü ha yağdı ha yağacak üstümüze hasret
Yokluğunla ben başbaşayız nihayet
Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbette
Bekliyorum bekliyorum bekliyorum
Hadi gelin üstüme korkmuyorum
Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbette
Bekliyorum bekliyorum bekliyorum
Hadi gelin üstüme korkmuyorum
