aydın kişilerin dine diyanete uzak olması gerektiği gibi bir kanı vardır toplumda. bu durum, cumhuriyetin kurulması sürecinde eskiye dair, dolayısıyla dine dair ne varsa kötülenmesinin bir neticesidir. o dönemde dine dair unsurlar gericilikle eşdeğer görülmekteydi.
o konjonktürde yeni bir devlet düzeni kuruyor olmanın getirdiği bir mecburiyetti belki de bu. zira halkın cumhuriyeti benimsemesi ve de yönünü doğudan batıya çevirmesi için kendi tarihinden uzaklaşması gerekmekteydi.
fakat günümüzde yeni devlet düzeni herkes tarafından benimsenmiştir, dolayısıyla hiçbir kesimin kötülenmesine gerek bulunmamaktadır. hal böyle olunca türk toplumu hiçbir yönlendirme ve etki olmadan kendi içinden (hangi ideolojiden olduğu önemli olmaksızın) aydınlarını çıkarabilmektedir.
