biraz zor zamanlar gördüm güzelim. bir yazı, tam tamına üç ayı mahvettim. bazı fotoğrafları siliyordum az kalsın, silmediğimi biliyorsun. fırsatım varken biraz hata yapmaktan zarar gelmez derken damla damla tükettiğimi anladım her şeyi. belki de fırsatımız varken biraz uslanmalıyız. kaçmalıyız belki göz kamaştırıcı metropollerden. dünyanın kirliliğinden, insanların fesat bakışlarından. bize okumazsak adam olamayacağımızı öğütleyen bir toplum ne kadar önemseyebilir duyguları? bize zorla kredi kartı vermeye çalışacaklar sevgilim. tüketici kredisi adı altında evimizi afrikalılaştırmaya çalışacaklar. sigaraya ve kitaplara durmadan zam yapacaklar. bizi en çaresiz anımızda vuracaklar.
sistem tehdit olarak algıladığı her şeyi yok etmeye planlıyken, aşkı pek güvende hissetmiyorum. ufak bir sahil kasabası gibi klişe hayaller de sunmak istemiyorum pek sana. artık bazı şeylerin üstüne basmamamız gerektiğini söylüyorum.
insanların bir kalem ve bir kağıtla çizdikleri yapay sınırlar ırgalamasın bizi. hayal ettiğimiz müddetçe her yer bizimdir.
