çocuk olmak güzeldir, özlenir hep.
itiraf ediyorum bu hayat 20 den sonra çok hızlı geçiyormuş lan. ne çabuk geçti zaman be, çocukluğuma gideyim diyorum
-otur oturduğun yerde pezevenk diyorlar.
oysa ne güzeldi be dansa davet oynardık, sokak ortasında mal gibi dans etmesini de bilmeden öyle dans ederdik kızlarla. beni seçsin diye yarışırdık çocuklarla.
-kumların üzerinde atlarken komandoculuk oynarken, artık nasıl komandoculuksa amk işte çocuk aklı.
şu an aynaya bakıyorum ulan sen sarışın ufak tefek bir şeydin, abinle evde home computer oynuyordun ne ara büyüdün diyorum. soruyorum kendi kendime.
-sanane lan amcık diyo bana sanki biri. büyüdün işte.
ilkokula ilk başlarken ağladığımı hatırlarım, bi de üniversite yıllarımı, vay be yakında ölürüzde biz.
-yok lan daha yaşarsın yaşın kaç göt.
tamam tamam.
bayrampaşadan avcılara giderdik 15 dk sürmezdi arabayla yollar bomboştu. şimdi mahalleden çıkmak 15 dk sürüyor heryer araba oldu amk.
-ee almasaydın araba sende.
ee tamam be.
itiraf ediyorum sözlük büyüdük, büyüyorsunuz, büyüyorlar. zaman çok çabuk geçiyor kıymet bilin lan. harbi zaman akıyor diyorlardı da -hasiktir git be amca derdik. demek ki doğruymuş.
şimdi çıkıp misket oynamak istiyorum kaflik peşinde koşmak istiyorum gelde oyna amk.
bilyalı araba yapıp kaymak istiyorum desem bilyalı mı kaldı pezevenk diyecekler. e haklılar tabi.
