durumu ele alabilmek için objektifi biraz daha geniş açmak gerekir. nasıl türkiyedeki her kürt pkk yandaşı olmadığı gibi mısırdaki her müslümanda sizin düşündüğünüz müslümandan değildir. müslümandan müslümana fark olur mu derseniz olur (bkz: fethullah gülen) (bkz: cübbeli ahmet hoca) (bkz: el kaide) (bkz: babaanne)ler gibi. bunların hepsi müslüman ama babaanemiz hırsızlık yapan bir adamın elinin kesilmesini istemez, veya uluslararası istihbarat örgütleri tarafından islamın kontrolünün sağlanması için maşa yapılmaz. yada ben hiç beline bomba bağlayıp elçilik patlatmaya çalışan babaanne görmedim. (benimkinin bastonuyla asker kovalamışlığı var ama bostanını ezecekler sandı girmesinler diye). gelelim hikayenin gelişme kısmına; mısırlılar özgürlük demokrasi cumhuriyet bıd bıd diye diye hüsnüyü iktidardan indirdikten sonra bırakın laikliği insan haklarını en ufak sıkıntıda ortaya cart diye şeriat hükümlerini sürecek bir adamı (topluğulu) ortaya getirdiler. yani sonuca bağlarsak ortada zaten ne bir demokrasi vardı ne de insan hakları. adamlar hak hukuk derdine değil katı şeriat hükümleri için uğraştılar.
