ozellikle 70-80 yillari arasinda turk yobazliginin yasamasi icin mucadele etmis, bu ugurda bok yoluna gitmis yeri geldiginde ise halk icin savasanlari kesmis dogramistir.
her zaman statukonun ve amerika nin bir numarali korucusu olmustur. bunu en basitinden anlamak icin, altıncı filo istanbul a geldiginde "tam bagimsiz turkiye" sloganlariyla meydana gelen devrimcilere saldirmasini ve adeta 6. filo yu kible yapip namaz kilmalarini ornek gosterebiliriz.
ulkuculerin sinema, tiyatro ve sanatin diger alanlarinda basarisiz olmasinin en buyuk nedeni bunlari gavur icadi sayan osmanli gelenegi ve zihniyetinin porsumus uzantilari olmalarindan kaynaklanir.
kendileri her kavgada polisin arkasina siginacak kadar delikanlidir. 5 yil marmara da okudum, daha bir tane polisin ulkucu ogrenciyi siyasi kavgadan sonra iceri aldigini gormedim. ellerinde bicaksiz, palasiz gezmezler ve polislerle ciplak elle dovusen sol goruslu ogrencilere saldirirlar. bu kadar da delikanli insanlardir. kavga bittikten sonra polisin sol goruslu ogrencileri goturmesini mi anlatayim, kamera kayitlarinin bir bir silinmesini mi anlatayim, ozellikle kyk yurtlarinda kiz ogrencilere "benimsin" postasi koymalarini mi anlatayim bilemedim. varin siz dusunun ne kadar delikanli bu insanlar?
