öyle çok dizikolik birisi olmamama rağmen, beni her pazartesi gününü iple çekmemi sağlayan şimdilik güzel dizi. bir dizide karakterler bu kadar mı rolüne cuk diye oturur. esas kız, esas oğlan, üvey baba, üvey kardeşler, asude, hatta ve hatta esas kızın üvey abisinin kahvehanesinde çalışan çocuk, kısacası hepsi. beni de diziye ilk olarak bağlayan en önemli etmen budur. tabi ki oyunculukların da hakkını vermek gerekir, özellikle (bkz: şükrü özyılmaz). dizinin konusu hoşunuza gitmese bile gizem karaca için bile izlenir bu dizi. diziyi izlerken kızı gördüğünüzde yüzünüzde anlamsız bir tebessüm beliriyor. hani bazıları vardır, eli yüzü düzgün olsun televizyona çıktığı için çok güzel gibi gözükür, oysa ki gizem karca öyle mi, onu izlerken insanın kalbi sıkışıyor.
ayrıca diziye sonradan gelen rüzgar isimli ergende diziye ayrı bir renk kattı. başarıların devamını diliyoruz.
