özellikler gölcük ve yalova civarında ki kardeşlerimizdir. biride ben oluyorum tabi. 7 yaşındaydım apartmanın 5. katındayız. biz hiç bir şeyden haberdar olmadan anne ve babamızın kucağında koştura koştura aşağı iniyoruz. elektrik yok. herkes bi telaş içinde. rahmetli remziye teyzem allah razı olsun. insanlar o kargaşada aşşağı inmeye çalışırken o merdiven başlarına insanlar düşmesin diye düşünerek yaktığı mumları koyuyordu.
