insanı hayattan soğutan huzursuzluktur.
fotoğraf çekmeyi seven, az çok bu işle ilgilenen kişiler bilir ki fotoğraf çekmek bir hobiden çok daha öte kişinin hayatını doğrudan etkileyen bir uğraştır. gerçekten fotoğraf çekmeyi seven kişi bir süre sonra bulunduğu her yeri fotograf karesi olarak görmeye başlar. bulunduğu anı canlı canlı yaşayıp keyif almaktan ziyade o anın fotografını hangi açıdan hangi modda çekerse daha güzel bir kare elde edebileceğini hesaplar. ortamdaki kişiler o anın verdiği mutluluğu doyasıya yaşarken fotoğrafçı kişi bir türlü o huzuru yakalayamaz, makine varsa tüm ilgisiyle ayar yapıp çekimler yapar, makine yoksa ki esas huzursuzluk bu zamanda yaşanır. güzel bir kare gören fotoğrafçı makine yanında değilse hayıflanır da durur. her türlü hayatın tadını çıkaramaz.
hayat, ardı ardına çekilmiş fotoğraf karelerinin birbirine montajlanmış halidir fotoğrafçı için.
