otobiyografi niteliğinde bir kitaptan uyarlanmış bir film için fazlasıyla eye candy film olmuş. abartıldıkça abartılmış renk ve ışık oyunları. keşke bu kadar burtonesque bir yönetmenlik çıkartmasaydı baz luhrmann ya da keşke guy ritchie falan çekseydi. açıkçası sherlock holmes'teki ışık ve renk ayarlamaları bu filme cuk otururdu.
yalnız burada leonardo dicaprio'ya bir parantez açmak zorundayım: bu adam çok sağlam oyuncu oldu lan! nerede titanic'teki mimiksiz yeniyetme, nerede inception ya da bu filmdeki adam.
sonuç olarak ilk yarısı "lan, ben bunu niye izliyorum ki" dedirtirken ikinci yarısında gayet eli yüzü düzgün bir film hâline gelmiştir. üstelik bunu yönetmene karşın yapmıştır.
